Deze blog verscheen oorspronkelijk op www.meetingsinthesun.nl
Nog voordat je goed en wel in de schoolbanken zit, moet je al nadenken over wat je daarna gaat doen. Wat wil je worden als je groot en afgestudeerd bent? Voor iedereen die het nog niet weet, deel ik graag mijn verhaal. Want zelfs als je denkt het te weten, kan alles misgaan. En soms is dat het beste dat je kan overkomen.
Eerlijk toegegeven: mijn studiekeuze was geen heel bewuste. Ik wilde eigenlijk Nederlands gaan studeren, maar eindigde bij Small Business en Entrepreneurship. Raar genoeg kwam het woord ‘freelance’ zelden voor in ons ‘ondernemende’ curriculum, en dat terwijl de banenmarkt flink aan het veranderen was. Waarom? Omdat je met wat geluk kunt blijven plakken bij je afstudeerstage. Als een stukje kauwgom. Mij niet gezien, dacht ik. Maar wat wilde ik dan wel?
Mijn plannen had ik klaarliggen, maar het liep iets anders dan verwacht…
Voorkomen is beter dan genezen
‘’Ik heb eindelijk de stap durven zetten. Het roer moest om. Tijd voor verandering.’’ Deze teksten kwam ik regelmatig tegen in magazines, social media en op andere platforms.
Deze zinnen zijn van mensen die — vooral door hun werk – toe waren aan een grote ommezwaai. Ze zitten al jaren op dezelfde plek. Ze kiezen niet bewust maar blijven vooral plakken. Vervolgens gaan ze het helemaal anders doen en worden Digital Nomad of beginnen voor zichzelf. Wat blijkt, de ‘after’ is altijd veel beter dan de ‘before’. Ik las deze verhalen zo vaak en ik vroeg mij af…
Moet ik wel door die before heen? Kan ik die niet gewoon overslaan?
Ik moest en zou die beloofde sleur na het studeren vermijden. Vol inspiratie en met een flinke dosis FOMO (Fear Of Missing Out), vertrok ik tot twee keer toe voor stage naar Barcelona. Tegelijkertijd bleef ik remote aan het werk voor mijn bijbaan. Lichtelijk geobsedeerd door het hele concept van het Nieuwe Werken, schreef ik mijn eindonderzoek voor betahaus Barcelona, een co-working gevuld met freelancers, zelfstandigen en kleine start-ups.
Dat ik later onderdeel van mijn eigen onderzoeksdoelgroep zou worden, wist ik toen nog niet.
Langeafstandskauwgom
Ik zou namelijk ook blijven plakken, alleen dan bij mijn bijbaan. Fulltime en met zekerheid weliswaar, maar wel op afstand. Dus ik was content, dacht ik. Ik verlengde mijn huurcontract, plande een zorgeloze zomer en prooste met een glaasje cava. Het was me gelukt om Nederland te verlaten, niet in de sleur terecht te komen en eropuit te gaan.
Een paar dagen later werd ik gebeld: het bedrijf zat in zwaar weer. En ik lag eruit.
Tijd voor paniek!
Maandenlang had ik luidkeels verkondigd dat ik niet terug naar huis zou komen en remote zou blijven werken. De noodgedwongen sollicitatiebrieven richting Nederland hadden dan ook een sombere ondertoon en waren achteraf meer voor de show: ik wilde niet terug.
Mijn laatste strohalm: freelancen. Ik kon schrijven, kon overweg met social media en had een redelijk netwerk. Ohja, en ik had niks te verliezen.
In een aantal weken stortte ik me op het bij elkaar sprokkelen van kleine schrijfopdrachten. Ik nam alles aan, schreef over toiletpapier, Surinaamse recepten en klompen. Niet bepaald waar ik mijn diploma voor behaald had. Maar wat is dat papiertje nou waard, als je ook je passie kunt volgen?
Gelukkig gefaald
Ik heb geluk gehad dat mijn aanvankelijke plannen volledig stukliepen. Dat betekende namelijk dat ik mijn eigen plan moest en kon trekken. Makkelijk? Nee, maar makkelijker dan me aanpassen aan iemand anders zijn manier van werken en denken. Ik heb de kans gekregen om een ‘baan’ op te bouwen rondom mijn leven, in plaats van een leven rondom een baan.
Was ik voor zekerheid blijven gaan, dan had ik dit misschien nooit durven doen. Een vaste baan zoeken is nu een vangnet geworden, in plaats van een eerste keus.
Een vaste baan zoeken is nu een vangnet geworden, in plaats van een eerste keus.
Plannen en Pipi Langkous
Studeer je nog en zie je jezelf ook nog niet plakken bij je stage of bijbaan? Freelancen na je studie is een optie die veel vaker genoemd mag worden! Ik weet heus niet alles, maar heb wel heel wat geleerd het afgelopen jaar. Mijn tips:
- Figure it out along the way. Natuurlijk, het is goed om een plan te hebben, maar een te strak plan kan je ook verlammen. Wijk je iets af, raak je al snel gedemotiveerd. In plaats van een plan, heb ik liever een doel: ik wil onafhankelijk zijn en doen wat ik leuk vind. Daar maak ik kleinere plannen voor die me helpen dat doel te behalen: van een project binnenhalen tot nieuwe manieren van acquisitie. En vooral: uitproberen!
- Laat je niet tegenhouden door het gebrek aan ervaring dat je hebt of gaat hebben. In een halfjaar zelfstandig zijn, kun je soms veel meer leren dan drie jaar op dezelfde bureaustoel. Begin tijdens je studie jezelf al te oriënteren op wat je leuk vindt om te doen en hoe je daar anderen mee kunt helpen. Ook kleine klusjes zijn ervaring!
Mijn laatste wijsheid komt niet van mezelf, maar van Pipi. Langkous, ja. Wie kent haar niet?
‘’Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’’
Durf risico’s te nemen. En geloof vooral een beetje in jezelf, dan zullen potentiële opdrachtgevers dat ook doen. Soms kun je (het gebrek aan) ervaring compenseren met een flinke dosis enthousiasme, motivatie en een frisse blik.